S.R.E. CARDINALIS,
■Archi-Episcopus
Strigoniensis-J
Oannesginae, filiaeAragonius Ferdinandi Regis Nea Beatricis Re politani , & Matthiae Regis Hunga- riae conjugis, frater erat. A Sixto IV. inter Cardinales 1477.cum Ga-buele Rangonio ,vix adolescendam ingressus cooptatus est. An. aerae Christianae, 1479. exeunte, ut Le-gatus Apostolicus venerat in Pan- nonsam. A Matthia Corvinoho-ra tertia noctis exceptus est omni
pi JoANNEs S.R.E.Card.
(ut exaggerata oratione narrat Bon-finius) apparatu, ornatuque visendo, atque adeo eo, qui vel Iummi Mo-narchae vota, & ambitum superastet.
Cum plausu enim maximo , cum consalutationeAntistitum, & Proce rum honorificentissima, cumque tot funalibus & cereis Budam admissus est, ut concubium in meridiem ver
sum dixisses. Quocunque se verte-batexquisitisexcolebatur honoribus, ut nihil lupra posset quisquam vel requirere, vel concupiscere. Sex
to postmodum mense , ex quo ad venerat Regiis muneribus cumulatus, a Corvino tantisper dimissus est, dum anno sequente ad regendum in Un-garia primariam Basilicam revertere
tur. Orbata enim fuit hac aetate pastore suo, & Patre Strigoniensis Metropolis, sive potius vitricum, &
mercenarium quendam habuit, qui procul ab ovibus, & filiis agebat.
Joannesis eratAlernanus Bonfinsu , quiaut Regis metu, in cujus suspicio nem inciderat; aut ab Imperatore clam accersitus, convasatis suis rebus, magno argenti, atque auri numero corraso,in Austriamsecesserat Idibus
Febr*
Febr. Anni 1476. quo ipso anno a Matthia comprobationem privilegio rum a BelaIV. Rege Archi-Episcopa- tui concessorum acceperat. Seces
sionem hanc, an fugam VTiguleus Hundus in Metropoli Sali burgensi , hocmodo '•ontigisse memorat: Fuit, inquit,his temporibus apudMatthiam Ungariae Regem quidam Archi Episic, Strigon. Joan- nomine, Wratislavia oriundus, quipaulatimplurima benefi
ci ai n Ungariaadeptussuerat,homo su-Á gax, multarum linguarum peritus, &
praedives. Hunc Imperator ad sie se Viennaminsicio Rege Ungariae, allexit, vendiditque ei magna pecuniaesummi totum dominium Steir, cum pluribus castris perpetuis temporibus possiden-dum. Interea post aliquot annos Ber- nardus Archi-Epsicopus Salisburgensts misit ad Imperatorem D, Gebhardum Peusicher, Equitem, & Capitaneum Sa- lisburgenscem,qui illum certioremsiace-retderefignatione Episcopatus, Im.
peratorvoluit in illiuslocumsubstituere doannem praedictum Archi-Episicopum Strigoniensiem, atque utres in occulto maneret, vocavit adsiesie Bernardum in oppidum Grdz, quasi consultaturus de
fici-bello Tureis inferendo! ibique in prae sentia sto annis Archi-EpiscopiD. Bal-
thasuris de Wctspriach,&D. Gcbhardi Peufeher exclusis caeteris Consiliariis, cumRernardo de resignatione stoanni facienda egit,quae omnia Bernardus in praesentia jam nominatorum scripto confirmavit, Poenituisse tamen Ber- nardum facti prodit idem auctor, &
pergit: Imperator de tota re certior jactus, ob tam insignem contumelia n
omnes munitiones, & castraad Eccle- siam Salisburgensem pertinentia in Ducatibus Austriae , & Styriae occupa- vit, Bernardus Archi Episcopus ciim ei resistere non postsct ,seedus iniit cum ALatthia RegeUngariae, tunc hoste Cae- suris, ei que omnes arces, &civitates, quae ab Imperatore n ndum occupatae erant, in tutelamtradidit, Tundem Bernardus , multis acceptis damnis , ViennamivitadImperatorem, &plu ribus ienitentibus Episeopatum resu gnavit,& sto annem Strigonien, secus?
Salis burgum, in Vigilia Epiphaniae ad duxit, Anno ergo 148a. iq.stinuirii in praesentia duorum Capitularium &
provincialium , cessit administratio Ec- elesiae Salisburgensis stoanni
Archi-Epi-JOANNEsS.R.E.CARD, Sq feopo Strigoniensi, Haec Hundus,
quorum aliqua ad majorem rerum no- titiam notatione digna sunt.
AntequamBernardus repudiata di gnitateEpiscopali apud Imperatorem
gratiam reparasset, Joannes Arago-niustitulo S.Adriani Presbyter Car-dinalisredierat in Ungarsam, anno sci- licet 1480. non minori pompa , Omniumque Ordinum urbanitate , quam anteaacceptus. Et ingressus est quidem Strigonium 5. Idus Majas ejus anni, ut acciperet Sacerdotium a Matthia datum , titulo tamen Archi-Episcopi Strigoniensis, quin reditibus abstinuit, nisi forsitanquatenus opus
esset ad sustentationem. Cum enim Joannes Silesius nondum huic Archi-Episcopatuise nuncium remisisse asse veraret, seque in Romanoforo jure privari non posse contenderet; Car- dinalis proventus apud Strigoniense Collegium deponijussit, donecverus dijudicata lite possessor extaret.
Quarto demum post anno Archi-Epi- lcopatus Aragonio judicum sententia addictus est. Rogatus aliquando Joannes ille Silesius , cur Archi-Epi-scopatu, regnoque temere cesserit?
Cait*
$6 ’ Joannes S.R.E. Card.
Caudati Monachi pulveres (ut est apud Bonfinium) longum ante Syrma trahentis, ultrasu tolerare non potuisse respondit. Gabrielem Cardinalem cavillatus , quem sibi apud Regem praeferri aequo animo pati non pote-rat. Migravit e vira Salisburgi 1485.
Relinquens multaclenodia, & vasa au rea, &argentea, quae fecumex Unga
ria attulerat.
Joannes autem Aragonius cum amplissima potestate per Ungariam, Bohemiam, & Poloniam Sedis Apo stolicae Legatus anno 1481* Jubilaeum promulgavit, &largssimarn noxarum veniam impertivit cunctis, qui in atrocissimum nominis Christiani ho stem arma sumerent. Quamvisnon
dum Archi-Episcopatupotiretur, ta
menaltiori potestate,nempe Aposto-lici Legati usus, advigilabat aris, lites inter sacratos componebat, mores quepopuliquosdam corrigebat. Mar- tin. Szent-Ivanius legem ab eo latam perhibet, ut bis quotannis Collegia,
& Domus Sacerdotum ab Episcopis recognoscerentur , quod postea in
publicas tabulas, & decreta Regni a Matthia Regeanno 148^. relatum est.
Joannes S.R.E. Card. 5?
Ad administranda vastissimae Dioecesis negotia adhibuit Ludovicum Episco pum AquilanumI quem ex Regno Neapolitano vocatum Auditorem Causarum, & Generalem Vicarium constituit. At enim non diu Hunga- rica aura fruitus, ad delicias Italicas evasit, anno 1485. neque titulum Ar«
chi-Episcopi Strigoniensis ultra reti
nuit. Quo circa, quiplura ejus acta scire cupit, Italos scriptores evolvat.
Concessit sato Romae , Legationibus pro Ecclesia obitis clarus, ac