Omnibus Christi fidelibus presentibus pariter et futuris preseneium noticiam habituris Capitulum Ecclesie Waciensis salutem in Domino sempiternam. Ad vniuersorum noticiam serie preseneium volumus peruenire, quod diseretus iuuenis Magister Stephanus stb. (mint fentebb az esztergami káptalan kiadványa.)
»Post obitum stb. (mint fentebb u. o.)
Nos igitur expeticionem stb. (mint fentebb u. o.) Dátum per manus disereti viri Magistri Nicolai Lectoris Ecclesie no-stre feria sexta proxima ante dominicam Ramispalmarum anno Domini millesimo trecentesimo quinquagesimo. Presen-tibus honorabilibus viris dominis Dominico Preposito dicte Ecclesie nostre, Nicolao Waciensi, et alio Nicolao Pestiensi,
Ladislao de Zolnuk, et altero Ladislao Chongradiensi, ac Michaele de Zigetfw Archidiaconis, et alijs quam pluribus Canonicis in eadem Ecclesia Beate Agnetis Deo iugiter famu-lantibus et deuote.
•(A Fejér által kiadott két okmányon k m í l a többi mind bőrhártyán, a pannonhalmi főapátság leváltárában.)
J e g y z e t . Nem érdekűélkűli azon kérdés, hogy szent István királynak itt szóban lévő, s egykor törvénykezési tekintetben is fon-tos legendája elveszett-e, avvagy birjuk-e azt jelenleg is ? S a meny-nyiben a fentebbi öt káptalani átiratban az említett legendának egy szaka szó szerint foglaltatik, nem lesz nehéz ezen kérdésre kielégítő feleletet adni. Ha t. i. szent István legendáit, melyek Temesvári Pel-bárt óta közzé tétettek (1. Podhraczky József., Yita S. Stepliani, Buda 1836. XXXII. 1., úgy hogy Endlicher Ist., Érdy János és Wattenbach Yilmos kiadványai is még oda számítandók), végig tekintjük, azt találjuk, hogy azoknak közös alapja van ugyan ; hogy azonban, va-lamint a kézirati példányokban, melyek után ezen kiadványok készül-tek, úgy magukban a kiadványokban is a szövegre nézve nevezete-sek az eltérénevezete-sek. Ujabb időben Endlicher István (Rerum Hungarica-rum Monumenta Arpadiana, Sangalli 1849. 139. s következő 11) és Wattenbach Yilmos (Monumenta (Jermaniae Historica, Scriptores XI.
köt. Hanoverae 1854. 222. s k. 11.) szent István legendáját többoldali kritikai vizsgálódások alapján adván ki, az u. n. legenda maior és legenda minor közt tettek különbséget ;* de az okmányokban foglalt fenti bekezdés ezekben — noha mindkettőnek főbecset tulajdonítanak — nincs meg, a miből tehát látjuk, hogy ezeknek egyike sem használtatott bíróságaink által. Másrészről az említett hely Hartvik legendájának VI. fejezetében csakugyan szórói-szóra találtatik (Podhraczky kiad.
50. 1. ; Endlicher id. m. 168. 1. ; és Érdy kiad. 8. 1.). Ehhez képest tehát a Hartvik-féle legenda az, melynek hazánkban egykor hivatalos tekintély tulajdoíttatott. Szent István ezen legendájának öt példánya jutott korunkra ; kettő a XIII. századból (az u. n. Codex Francofurtensis mely a nemzeti muzeumnak most tulajdona, és a Codex Runensis), s három a XV. századból (a Codex Lunaelacensis, Codex Vindobonensis és
•Codex Bruxellensis).
2.
Szent István király Magyarországban a városok szabadságá-nak alapítója. 1000—1038.
Nos Stephanus de Zapolya Comes Perpetuus Terre Sce-pusiensis, Regni Hungarie Palatínus et Judex Cumanorum stb., quod cum in festő Beatorum Fabiani et Sebastiani mar-tirum anno Domini millesimo quadrigentesimo nonagesimo quinto preterito Serenissimus Princeps dominus Wladislaus Rex Hungarie, Bobemie etc. dominus noster graciosissimus, accepta supplicacione Reuerendi in Christo patris domini An-thonij Episcopi Nitriensis, per eundem Sue Maiestati porrecta in eo, vt quamuis dicta Ecclesia sua Nitriensis quibusdam vado et telonio in possessione sua Sythwatheo appellata in Comitatu Comaromieusi exigi solito per diuos Reges dotata, collata et dedicata fuerit, omnesque institores, mercatores ce-terique viatores per loca huiusinodi vadi ettelonij proficiscen-tes sine omni renitencia per multa secula naulum et tributum eidem Ecclesie persoluerint : tamen nunc circumspecti Judi-ces, Jurati, ceterique Ciues Ciuitatum Budensis, Pesthiensis, Albensis, Strigoniensis, Yissegradiensis, Posonienses, Comaro-miensis, item vniuersi populi de Superioribus Calidis Aquis Budensibus, allegando quasdam exempciones et priuilegia contra et aduersus premissa antiqua jura et priuilegia eius-dem Ecclesie Nitriensis liabere, prescripta tributa ab antiquo exigi solita exoluere recusarent et non vellent, quod cederet in damnum et iniuriam ipsius Ecclesie manifestam. Quod item dominus noster Rex predictis ciuibus et iucolis Ciuita-tum predictarum litteratorie mandasset et seriose, vt ipsi in loco memorati telonij ipsi Ecclesie Nitriensi bominibusque suis ad eorundem exaccionem deputatis iustum et verum tri-butum de rebus et mercancijs suis sine omni recurso et reni-tencia soluere et reddere deberent et tenerentur; alioquin vo-luisset idem dominus noster Rex, et fidelilati dictorum ciuium
iterato firrnis dedisset in mandatis ; quatenus ad vigesimum quintum diem diei exhibicionis litterarum suarnm cum omni-bus juriomni-bus et priuilegijs eorum, si que in contrarium priuile-giorum et jurium dicte Ecclesie Nitriensis haberent, coram Sue Miestatis Personali Presencia comparere tenebitur, Sue-que Maiestatis Personalis Presencia visis et examinatis juri-bus et priuilegijs vtrarumque parcium id inter easdem partes judicialiter decerneret, quod jnri videretur expedire stb. (kö-vetkezett ezen határnapnak elhalasztása »ad dietam festum Natiuitatis Beati Johannis Baptisti in anno proxiine trans-acto preteritam« ; ekkor pedig a »dominus noster Rex hu-iusmodi causam nostram in presenciam transmisit discucien-dam et terminandiscucien-dam«, úgy hogy »presentibus octauis festi Beati Georgij martiris« az tárgyaltatott. Ez alkalommal »lit-tere nouem pro parte eiusdem domini Episcopi actoris, pro parte vero Judicis ac Juratorum Ciuium Ciuitatis Albensis quotuor, pro parte autem Ciuitatum Budensis et Pesthiensis stb. littere et iiistrumenta litteralia septem, pro parte Judicis et ciuium Ciuitatis Strigoniensis due, pro parte Judicis et Ci-uium Juratorum Posoniensis Ciuitatis similiter due littere per omnes ipsas partes exhibite et coram nobis presentate extite-runt« stb. Névszerint a nyitrai püspök, többi közt, II. Géza király 1158-ki privilégiumára hivatkozott (1. Fejér, Codex Dipl. II. köt. 152. 1.); Székes-Fehérvár, Buda, Pest és Eszter-gám városok pedig IV. Béla királynak 1237., 1244. és 1243-diki privilégiumait mutatták fel, melyek az emiitett városok régibb jogosítványait megerősítették, s melyek II. Endre ki-rálynak Garam melletti Sz.-Benedek mezőváros szabadságait tárgyazó 1217-ki privilégiuma azon tétele által nevezetes fel-világosítást nyertek » quatenus cuiuscunque nacionis homi-nes, Saxones videlicet, Hungari, Sclaui, seu alij, qui ad ter-ram Monasterij Sancti Benedicti de Gran commorandi causa iam conuenerunt, vei conuenire voluerint, prerogatiua eius-dem libertatis iure perpetuo gaudeant, qua hospites nostri in Pest, Albe et Bude commorantes auctoritatis Kegie priuilegio tranquillitate perpetua perfruuntur« stb. (1. Fejér u. o. II. köt.
196. 1.). Különösen fontos volt ehhez képest »litterarum per procuratorem Judicis et Juratorum ac ceterorum ciuium Ciui-tatis Albensis exhibitarum prima littera olim Incliti Regis
Bele quarti anno Dominiee Incarnacionis millesimo ducente-simo triceducente-simo scptimo, seeundo nouas Maii, Regni autem sui anno seeundo priuilegialiter exorta, sigillo eiusdem dupplici impendenti vallata, continens in se omnes prerogatiuas et libertates ipsis ciuibus Albensibus concessas; inter eetera in principio eedem littere exprimebant, quod eum priuilegium Sancti Stephani Regis, pariter et Legati tum Sedis Aposto-lice, hospitibus Albeosibus concessum infausto casu incendij fuisset conuersum in cinerem, ijdem ciues Albensis libertatis sue statum timentes tractu temporum in dubium reuocari seu aliquatenus aggrauari, eidem domino Bele Regi humiliter supplicassent, vt concessam ipsis a memorato Sanctissimo Rege libertatem ipse dominus Bela Rex suo dignaretur priui-legio communire. Idem igitur olim dominus Rex Bela ipsorum ciuium preces fauorabiliter admittendo; cuin esset notorium, et nullatenus veniret in dubium, ipsos priuilegiatos extitisse, et absque vlla interrupcione libertate in dictis litteris suis annotata vsos continuo fuisse, benigne concessisset quod pe-tebant. Porro ipsorum ciuium Albensium libertás erat talis:
quod in toto Regno suo, nec in aliqua porta coníinij tributum alicui soluere compellantur; preterea quieunque hospites ad eos transire, et cum eis conuersari voluerint, ea libertate qua ipsi fruuntur, similiter in perpetuum pociantur; quod si quis tributum ab ipsis violenter extorserit, iram Regie Maiestatis, et rerum suarum dispendium merito sustinebit stb. stb. stb.
Quarum quidem litterarum exhicionibus factis stb. (Az Ítélet, hogy) prout ex tenore predictarum litterarum olim domini Bele Regis pro parte ciuium, hospitum et incolarum Ciuita-tum Albensis, Budensis, Pesthiensis et Strigoniensis exhibita-rum libertates ipsaexhibita-rum Ciuitatum declarancium dabatur intel-ligi, longe ante tempóra preseripti domini Geyclie Regis, temporibus scilicet antelati Sanctissimi Regis Stephani, pro-ut idem Rex Bela litteris suis predictis mediantibus profite-batur, Ciuitates ipse consequenterque populi et hospites, ac ciues et incole earundem ab omni exaccione seu solueione tributaria exemptos fuisse et esse assertiue recitando, huius-modi libertates et exempeiones ipsis Ciuitatibus et earum in-colis stb. per predictum Sanctissimum primum Regem Hunga-rie datas et comessas, per ipsum domiuum Belam Regem stb.
diuersis annis tantummodo renouatas extitisse, sicque preno-minatus olim dominus Geysa Rex non tributum, cum ab ipsa solucione tributi a tempore Sancti Regis Stephani Ciuitates ipse sínt exempte, sed tantummodo censum Danubialem; hoc est naulum in Sythwatew stb. ipsi Ecclesie Nitriensi conferre valnisse stb. (bebizonyíttatván) Rationibus igitur ex predictis ijdem ciues et hospites ac incole Ciuitatum Albensis, Buden-sis, Pesthiensis et Strigoniensis predictarum, ac eorundem heredes et posteritates vniuersi, sicut prefuerunt ab antiquo, sic nunc et in posterum successiuis semper temporibus, cum cunctis et vniuersis rebus eorum et personis, ab omni et qua-licunqe solucione tributorum quorumcumque iu quibusuis locis intra ambitum huius Regni vbilibet habitorum, exempti et liberi esse, ad nullamque tributariam solucionem per quos-cunque arctari et compelli debere, Nobis, ac Reuerendissimis et Reuerendis in Christo patribus, dominis Petro Archiepi-scopo Collocensi, Thorne Electo et postulato Agriensis, Sum-mo ac Secretario Cancellario Regie Maiestatis, Osvvaldo Za-grabiensis, Dominico Waradiensis, Ladislao Gereb Albensis Transiluane, Sigismundo Quinqueecclesiensis. Nicolao Waci-ensis, et Luce Chanadiensis Ecclesiarum Episcopis; item Magnificis dominis Comiti Petro Gereb de Wingart Judici Curie Regie, Bartliolomeo Dragffy de Beltliewk Wayuode Transiluano et Comiti Siculorurn, Ladislao de Losonch Tha-uarnicorum Regalium, Nicolao Banffy de Lyndwa Janitorum Regalium Magistris, Andree de Batbor , et Jose de Som Comiti Themesiensi ac Summo Capitaneo Parcium Inferiorum, Magistrisque Prothonotarijs, ac ceteris Regni No-bililibus Sedis Nostre Assessoribus perspicue cernebatur stb.
sepedictos ciues, hospites et incolas Ciuitatum Budensis, Pesthiensis, Albensis et Strigoniensis, ac eorundem heredes et posteros vniuersos, cum cunctis singulisque ac vniuersis bonis et rebus cuiuscunque maneriei, sed et personis, ab omni tri-butaria solucione, in locis quorumcunque tributorum intra ambitum huius Regni vbiuis habitorum et exigi solitorum, tam in eundo quam in redeundo, exemptos et saluos, atque liberos et supportatos, nec non in huiusmodi eorum libertati-bus et prerogatiuis in sempiternum permansuros foro decer-nentes pronunciauimus reliquimus et commisimus, iniino
pro-niiDciamus relinquimus et committimus, authoritate nostra judicaria et justicia mediante stb. Dátum Bude predicta
qua-dragesima sexta die octauarum festi Beati Georgij martiris predietarum anno Domini millesimo quadringentesimo nona-gesimo sexto.
(Ezen jogtörténetileg főfontoáságú okmány eredetije bőrhártyán, vö-rös-zöld-sárga selyemzsinóron függő pecsét alatt, őriztetik Pozsony sz. k. város levéltárában. Fejérnél annak csak rövid megemlítésére
találunk Cod. Dipl. VII. k. 1. r. 107. 1.)
3.
jSlaba Péter raguzai Prior és Raguza város községe, Szent Kozma és Damián helységet oda határozzák a Lacromai
mo-nostornak. 1044.
In nomine Sancte et Unice Trinitatis. Undecimo calen-das Mártii luna II. indictione XII. Con(sulatu) I I I I . ; tempori-bus piissimi Augusti, Constantino scilicet Monomacho una cum domina Theodora piissima Augusta ; apud nos verő de-gente Vitális Episcopus; Prior quoque Petrus cognomiuatus Slaba. Ego deüique Petrus prefatus Prior cum omnes pariter nobiles et iguobiles mei; tam senes juvenes adolescentuli, quam etiam pueri, securitatem quidem firmám atque inclitam facimus huic Monachus Presbiter Dominicus, tam ei quam et omnes parentes eius; quod huc sit et erit usque in finem se-culi. Ex eo igitur, qualiter antecessores nostri tulerunt ei per vim hereditatem Sancti Cosme et Damiani cum domibus, que sunt circa eam; que quondam emerant parentes eius ex quodam vir nomine Balsamus in centum et decem solidis; et miserunt eum per pecuniam Grecorum in puplico, ut fieret pretorium; plus miseri observantes eorum mandata, quam Domini precepta; qui dicit : »Domus mea domus orationis
vo-cabitur, vos autem fecistis illám speluncam Iatronum«. Et iterum: »Vacate et videte; qnoniam ego sum Deus«. Et illud:
»In ecclesia Dei aut orate aut psallite, verba otiosa nolite dicere«. Unde notandum est nobis, fratres carissimi, ut si verba otiosa Dominus in ecclesia sua prohibet dicere, quod leve e s t ; quanto magis nos prohibet in domo sua lupanar facere, quod nimis gravum est. Et si ego tantillus homo nihil volo in domo mea cernere sordidum, sed omnia pulchra ac nitida : quanto magis Deus, qui est Rex Regum et dominus dominantium, vult habere omnia pulchrissima in domo s u a ? Quapropter timore perterriti, optantesque nos ex antiqui ho-stis laqueo eripere, rogavimus predictus monachus unanimi-ter; ut in loco fabrice constituto alterum pretorium
e t
prefatam hereditatem fiat secundum Domini preceptum amodo et usque in sempiternum liberam; ut decet domum Dei. Et hoc factum est; sicuti prefati sumus, ex consensu omni popu-lo, et domini Petri venerabilis Abbatis, quantis morabatur temporibus in insula, que vocatur Lacrumno, sub cuius regula degebat etiam et ipse monachus. Unde non audeat ei an nul-lus cuiuslibet homo contradicere, nec successor scilicet no-ster, nec nobilis noster. Quodsi quis noster sive successor sive nobilis temerare presumpserit, solvereque attemptaverit
fir-missimo pactui nostro, habeat ille mancip io videatur, iram Dei Omnipotentis, Patris Filii et Spiritus
San-cti, incurrat, et sanctorum omnium, et a meledictionis vinculo tercentorum et octo (így, helyesebben 318) Patrum insolubili-ter denodetur, et in novissimo maranatha cum diabolo et eius tetros ministros, ac Juda Scariotliea in Genehe baratrum mu-neretur, et statuta privilegii redintegrare dupliciter pretio judiciali sententia perdonetur atque convincatur.
Actum est hoc palam testibus corroboratum tempore suprascripto mense Februarii. Et nosmet ipsi scilicet privi-legia qui disposuimus facere; elegimus tantos ac tales testes :
Primitus omnium Ego prenominatus Prior testis sum; et hoc est f signum meum.
Signum f manu Stephani Presbiteri filii . Signum f manu domini Lampridii Presbiteri fráter Joannis.
Signum f manu Lampridii Presbiteri filius J o a n n i s Pre sbiteri.
Signum f manu Ursacii Diaconi.
Signum f manu Triphonii Diaconi.
Signum f manu Petraca Diaconi.
Signum f manu Nicerphoni Diaconi.
Signum f manu Dabri Diacoui.
Signum f manu Cani-albi.
Siguum f manu Petri fráter Ursani Presbiteri cum suo Dobro.
filio Signum
Signum Signum Signum
manu Andree filius Norati Presbiteri, manu Mitro-capud.
manu Joannis filius Sersi.
manu Aibale.
Signum f manu Peruani Pusei.
Signum f manu Benslemini.
Signum f manu Arebarbi.
Signum f manu Proculi fratris Ursici Diaconi.
Signum f manu Petri filius
Signum f manu Andree filii Marnaci.
Signum f manu Lampridii filius Micbatii Monachi.
Signum f manu Zamati.
Signum f manu Ursaci filii Jacobi.
Signum f manu Andree filius Sclepi.
Signum f manu Ingatii cum fratre suo Ursaci filiu Sisinii.
Signum f manu Lampridii filius Bubanni.
Signum f manu Vitális indigni meritis, peccatorque at-que infimi Subdiaconi; qui hanc scripsit paginulam.
(Farlati Dániel, Illyricum Sacrum VI. köt. Velencz* 1800. 53. 1.)
4.
Granchi zachulmiai bán és Radoszlav szerb király birtokado-mányai a lacromai monostor számára. 1044—10ö8.
1) Ego Granchi cum omnibus meis Juppanis et Nobili-bus Zachulmie do et stabiliter affirrro Ecclesiam Sancti Pan-chratii de Babina Palla, que e-t in Meleta, cum omnibus ter-ris, Monasterio Sancti Benedicti sub his litteris precepto meo inscriptis et signaculo meo sigillatis, quas venerabili Abbati Grobis ut prefatam Ecclesiam Sancti Pancratii absque omni indetatione obtineant, et ad voluntatem suam in perpetuum possideant. Si quis autem diabolica audacia impe-dimentum eisdem facere presumpserit, ultionem Dei et iram super se excitet, etiamque Virginis Marié, sanctorumque om-nium maledictionem incurrat.
2) Temporibus Vitális Archiepiscopi, Petri Abbatis, et Dominici Prioris etc. Ego Radoslavus Rex etc. cum uxore mea Júlia et filio Branislavo, volo quod construatur Monasterium in Baleni, et detur Monachis Sancti Benedicti de Lacroma etc.
(Farlati Illyricum Sacrum VI. köt. 45. és 46. 11.)
5.
Acuzo az apostoli szék követe alapítványul adományozott bizo-nyos helységet tárgyazó ítélete, a Szent Chrysogon jadrai
monostor számára. 1059.
In Nomine Dei Eterni. F u t u r e recordationis memorie litteris notificare satagimus, ut posteris pateat, quod si quis a veritatis tramite exorbitare voluerit, ipsa littera eundem arguat. Notum sit omnibus, quod Petrus venerabilis Abbas Monasterii Sancti Chrysogoni, astans ante conspectum domi-ni Acuzodomi-nis Apostolice Sedis Apocrisarii, missi a domino Ni-colao Romano Pontifíce, conquestus est de quadam cella in honorem Sancti Joannis fundatam, ac posita in insula, que dicitur Silagus, quam Eprobina obtulit Ecclesie Sancti Chry-sogoni. Nunc autem infligente diabolo vult eam subtrahere Cenobio Sancti Chrysogoni, ad quod prius devota mente sua sponte contulerat. Tunc Apocrisarius Romane Sedis interro-gavit clericos et bonos laicos, si res ita se haberet, quemad-modum Abbas retulerat. Cuncti autem, qui aderant, vera assertione perbibent, Abbatem verum dexisse, et secundura donationem Gorbine Sanctus Chrysognonus omni cum iustitia debet habere et in perpetuum habere. Unde quia dominus Apocrisarius per ministros Dei, scilicet sacerdotes, et cleri-cos, et veridicos laicleri-cos,. cognovit hoc fore verum; protinus per virgam, quam in manu sua tenebat, investivit prefatum Abbatem de ipsa Ecclesia, ac de omnibus ad eam pertinen-tibus; tali vero modo, quod absit et advertat Deus, quod si quis ex prefato Monasterio Ecclesiam illám abstrahere volu-erit, maledictionem Dei et Sancti Petri Apostolorum Principis et nostram habeat, et cum Juda traditore Domini nostri Jesu Christi damnetur, et cum diabolo et sociis suis concremetur.
Hoc actum est in presentia Laureütii Absarensis Epi-scopi, a Spalatinis et a cuncto Concilio Archiepiseopi Electi, et Andree quondam Episcopi, ac multorum bonorum
homi-MOHÜM, HDHÖ. HI6T. DIPL. XJ. 2
íium ; et tempore Nicole Prioris et Stratego Civitatis Jadren-sis, indictione III.
(Farlati Dániel, Illyricum Sacrum V. köt. Velencze 1775. 45. 1.)
0.
Spalato, Trau, Jcidra és Tenger-Fehérvár dalmatiai városok-fogadást tesznek a velenczei dogenek, hogy normanokat és más
idegeneket nem fognak Dalmatiába vezetni. 107'2.
In nomine Domini Dei eterni et Salvatoris nostri Jesu Christi. Anno ab Incarnatione eiusdem millesimo septuage-simo seeundo, mensis Februarii die octava, indictione XV.
Dalmatie et Croatie. Promittentes promittimus nos Prior Spa-latine Civitatis, Judex Stephanus Vualiza nomine, atque Gau-dinus Tribunus, Dominicus Marra, Joannes Peripanno, Petrus filius Dominici, Desa filius Cocini, aliusque Desa, Michael, Stephanus, Nichiforus, Dominicus Drasi, Forminus Salatua, cum universis nostris concivibus majoribus et minoribus j nec non et Prior Tragurine civitatis Vitális nomine, et Petrus Bela, Georgius Bogoboici, Joannes Chudi, Sabaudicius Archi-diaconus, Desa, Andrea, Dominicus cum cunctis nostris con-civibus maioribus atque minoribus nostre civitatis; atque Candidus Prior Jaderensis civitatis, et Madius Sega Index, Nichiforus Sellices, Telia, Madius Gallus, Dabro Strincia, Joannes Spatarius, Candidatus, Lampridius, Madinus Martini, Valentinus Speri, Andreas Comerrarii, ac universi nostri con-cives majores atque minores ; atque Prior de Belgrado, Justus Veneticus, Gregorius fráter Episcopi, Drago de Crastina, Mi-chael de Utica, Prestantius Petrigna Anastasii, MiMi-chael de
Diachi Vero, atque omnes concives nostre Civitatis; vobis domino Dominico Silvio Duci Venetie et Dalmatie, ac Impe-riali Prothofedro et Seniori nostro, ut ab hac die in antea,
quas nullus nostrum civium audeat adducere Nortmannos aut extraneos in Dalmatiam, aut per se ipsum, vei quovis inge-nio. Si quis autem huius sceleris prevaricator inventus fuerit, et se legibus excusare non poterit, amittat vitám suarn, et quiequid possidet in hoc seculo, medietatem in CameraDucis, et medietatem civibus, qua in civitate prevaricator inventus fuerit per Judicem, erga Romanam legem, que in presenti pagina scripta esse videatur in quarto capitnlo eiusdem legis :
>Quia si quis inimicos infra provinciám invitaverit aut intro-duxerit, anime sue incurrat periculum, et res eius (inferantur in erarium.)«.
Signum manus Prioris Spalatine Civitatis Stephani Valize, qui hoc rogavit fieri; et successive omnium qui supra nominati.
Ego Laurentius Sancte Salonitane Ecclesie Archiepisco-pus ratiíico et confirmo.
Ego Laurentius Sancte Salonitane Ecclesie Archiepisco-pus ratiíico et confirmo.