• Nem Talált Eredményt

Graussupolo Antalnak Verancsics Antal

In document XX. HUNGÁRIÁÉ HISTORICA. (Pldal 152-156)

Ad Reverendum Patrem Antonium Grossuplum.

Alle vostre del XVIII. d' Aprile non ho potuto prima responder per 11011 esser stato tutta via in 1111 loclio de queste nostre parti, et havendo havuto occu-patone de piti negocij mei particolari molto impor-tanti. Hora eh' li rispondo, non solamente tardi, ma anchora in brevità, si dignara d' havermi iscusato.

Pereli' essendo io anchora per venire à Vienna, nella arrivata de Soa Maestà nostro Signor, mi riserverò alla presenza, per raggionare con essa lei più à longo sopra i tre articoli di confessionisti, porretti à Soa Maestà nella Dieta Imperiale, eh' da me mostra desiderare.

Pur tra questo, lasciando adesso i particolari si del primo, come delli dua seguenti, diro un podio del ultimo; ciotì eh' Io vorrei eh' il celibato nostro, quan-tunque pericoloso e difficile, restasse nel stato suo et che ali appetiti della carne nostra non cerchessimo remedij dalla carne, ma più tosto dalla mortificatone d' essa, h combatessimo legitimamente, è da vero con essa lei, per pigliar pei corona, fatti trionfanti del nemicho, quantunque con molto e spesse ferite, immo ancliora con percosse molto gravi dal aversario rize-vute.

Ma vorrei anchora, eli' li concubinari, scortatori, fornicatori, e simil altre puzze pili brutte, et indegni

1566. j u n . 4.

etiam Dio del nome, non si tolerassero nella Santa Chiesa. E eh' non si pensasse mai, di voler congion-ger li Catliolici con li confessionisti. Perche si mette-rebe al giocho delli delegiatori nostri tutta la disci-plina nostra Apostolica; la quale deve essere fermis-sima, e non si leggiera, eh1 agli appetiti d1 ogni novo spirito, si butti ne tanti, e tanti. Interim

Perche se la Santa Chiesa e religione nostra Catholica è corona di verità, come certamente è, per-che di tempo in tempo farla foglia di vento ? e 11011 lenirla solamente in soa reputatone, lasciando andar gl' heretici arbitrati! suo per praecipitia adinventio-num suarum, 11011 autem indulgentia et piotate Matris Ecclesiae ? La quale fu sempre vincitrice nella soa constanza, d' uno et de istesso sembiante, e trionfo de tanti e tanti prodigij cussi fatti del mondo e viola-tori del vero Cristiano evangelio. Cussi anche adesso è da sperare, eli1 li succederà, se 11011 si smarira, ne condurassi à dar voce alli nemici della fortezza soa.

Brigino pure, quanto vioglino e possino. Emanuel enim nobiscum est, nel qual puotremo il tutto, si non haesitabimus.

Ne più per adesso; perch1 presto saremo insieme.

Signor Iddio l'ami, e lei ìi me, come fa sempre. Da Sellie il 4. di zugno 15G6.

S'ONTTM. I I U N Ö . 1IIST, — S O K J F T . X X . 10

LX.

Verancsics Antalnak testvére Verancsics Mihály.

Saliitem et omnia felicia. Ex litteris dominatio-nis Vestrae Reverendissimae, quas a Valentino accepi, consideravi Eam varie affectam, cum propter varia, et quotidiana, et longe insperata temporum incidentia, tum etiam praecipue mei causa. Quid igitur? Vimne fatis inferemus? aut in impossibilibus excruciabimur ? Absit. Quod ad me meamque expeditionem attinet;

non ignorat, me Semper in eius potcstate fuisse, scm-perque me accomodasse suis temporibus, proinde et nunc; fiant quae fieri possint, impossibilia valeant, et laudetur Dominus. Impedimenta autem, de quibus Jacobus scribit; ea 11011 adscribo alteri, nisi tantum sorti domus nostrae. Ceterum quod Caesarea Maiestas iubet secum in expeditionem proficisci ; dominatio Vestra Reverendissima cum sola sua curia consueta ire poterit libere sine exercitu; noster ille Agriam custodii nunc, ubi Suae Maiestati est maiori usui.

Quodcunque animai imam tantum habet pellem. Inte-rim in nunc dominationi Vestrae Reverendissimae nescio quid rei ibi est; E a p r o sua prudentia iudi-cabit, et pro voluntate accipiet. Dudum cogit auersa, ut dominatio Vestra Reverendissima, donec captivi illi redimerenfur, aggrederetur Reverendissimum do-minum Strigoniensem pro reliquo nostro subsidio, hoc est mutuo petere, aut saltem ad mensem Augu-stum. Sed quoniam facile invenire posset excusationes,

1536. jun. 5.

videat si commodum esset, commodare se lioe pretio vinonim suorum, quae in Selye venduntur ; alioqui etiam vix per totum Augustum educilabuntur. Tente autem, ut mox Selienses cum aliis eam summám de-ponant. Quis seit? forsan facient, vel cum aliquot parvo emolumento, aut promissione educilandi eis aliquot acones vini. Interim aut captivorum, aut Cathay promissio, aut pensio ex Camera accedct. ; ta-men non urgeo, nec si non faciet, aegre feram. Et si cogor esse aliquanto molestior, ignoscat mihi; nani tempus meurn breve est. Et vereor, ne hoc munus sit mihi ultimum a dominatione Yestra Reverendissima;

non ex parte Eius, quae nunquam non vere germa-nam liberalitatem in me profudit, sed ex mea. Haec enim mea aegritudo eo iam deduxit vires mei corpo-ris (ut videt) ; ut iam non post multimi tempocorpo-ris cogar in cruciatibus vitam ponere; nisi Dominus Deus illius minutae adhuc familiae misertus fuerit. Licet autem sciain, quod dominatio Vestra Reverendissima de hoc sit sollicita plus quam veliera, et se circumagit per omnia : ideo et ego ausus sum ista, quae superius innui, in medium adferre. Credo namque, quod et do-minus Archiepiscopus, velit nolit, facile assentietur, et contentus erit ex Camera accipere ; quod illi longe facilius est, quam dominationi Vestrae Reverendis-simae; quam Dominus Deus diu feliciter conservet.

Ex Posonio 5. die Junii 1506.

Michael Verantius mp.

frater et servitor.

Mitto dominationi Vestrae Reverendissimae littcras Focassi, et Reverendissimi domini Cardinalis Augu-stani, quas mihi servitor Domini Varadiensis consi-gli avi t.

10*

Kívül : Reverendissimo Domino Antonio Veran-tio Episcopo Agriensi, Perpetuo Corniti Ilevesiensi et Rorsodiensi, Sacrae Caesareae Maiestatis Consi-liario, Domino meo colendissimo.

In Selye.

LXI.

In document XX. HUNGÁRIÁÉ HISTORICA. (Pldal 152-156)