• Nem Talált Eredményt

Vera Rcligio licentiarn peccandi

excludit.

Theod. \ X l r a hodie obfervavi in

tera-JLVA

pio : omnis fortis homines, Domini, pauperes, fenes, juvenes, viri, feminseque, vuitu ad terrain dejeftd ad E (,

Sacer-HK ( 3 6 ) M.

Sacerdatum pedes fe abjiciebant, peSo»

pulfabant, atqj de genibus flexis, nefcio, quid ad aures Sacerdotum infufurrabant.

Poflquam vero Sacerdotes aliquid fuiflent locuti, rurfum tundentes peftora fua, ac in lachrymas foluti recedebant. Pr*terea comparuit caterva hominum faccis indu-torum, flagellis fe ufque ad fangvinem di-laaiantium: quid, qu*fo, myf.erii in bis latet? Ca/a. In Papiílico Templo has fu-perflitiones obfervâfli. Quos Sacerdotum pedibus advolutos vidifli, illi peccata fua patefaciebant; nam Papillae, fuperfiitiosc credunt, peccata Sacerdoti aperiri debere,

& abfolutionem peti, ut deliélorum re-miffio, ac venia obtineatur. linde pœni.

tentes omnia, etiam occultïiïïma, licèt__s fordidiiíiinia, etiam cogitationes ipfas e-marrant Sacerdoti, qui, auditis peccatis, eos officii admonet, pœnitentias irrponit, jejunia, flagellationes, eleemofynas, & a-lia pœnaa-lia opera injungit. Luth. Etiam ea de caufa fe Papillae flagellant, geftanto peracutas ex ferro catenulas corpori ap-preflas, jejuniis fe macérant, quod putent per haec, nefcio, quod Purgatorium alte-rius vitae fe evaluros : Credunt enim, eti-am remifsâ in hac vita culpa, non femper remitti à Deo pœnam, fed pro hac debe-ré luere homiaem in altero mundo; un-de

J J L " M Ó ? ) * de ad hatte poetiam evitandani fttfeipiunt corporis caftigationcs, & alia opera poe-nalia. Unit. Audivi,aSacerdotibus quof-da tit ad ie accedentes fine abfolutiongj, finé confolatione dimitti ex tali confeiii-one, üt, ft quis nolit dimittere cccaftone proxintam peccandi, quam dimittere po-teft; it ablata nolit reftituere Dominis lu-is; íi-inimicis rectifet reconcilian ; quae quanta eft confcientiarum carnificina, li-bertad Chriftianse contraria,meritis Chri-fti derogatoria ! Theod. Quid a u t e m _ j vos obfervatist Cafo. Habe fidern fpe-cialem, iufficit h » c , ut tibi praeterita di-mittantur peccata, futura nó imputentur.

Nugamenta ilia Papiftarum funt inutilia, Qath. Parcius ifta amici. Ex his ipiir*, quae attuiiflis, debetis concludere.Roma-nam Religionem veftris praeferendam eiTe;

non veftras, fed Romanam. eile ä Chrifto inflitutam. Cafo. Quomodó id fequitur?

Cath. Ilia Religio eft cenfenda a Chrifio inftituta, & aliis prxferenda, quae ttullam tribuit peccandi licentiam, imó hanc ex-ciudit: Religionis enim a Chriflo inftitu-tae eft, uti ad perfeftionem viinftitu-tae excitare,

¡ta etiam ä peccatis deterrere, Dei timo-remincutere, peccata impediré, quod Religio Romana facit tnultis modis.

I« Por Sacramenttim Panitenti«?, de—*

B 7 quo

M O S ) »

quo fermo ínter vos erat? vaide enim homo deterretar à neceando, qui feit, Sc credit peccata eiïe hngiilatim no tantùm quoad fpeciem , fed etiam numerum ex-primeado, confitemiai pro iis pcenitend-am fubeundpcenitend-am, fi quid fufiulit, vei proxi?

mo injuri* intulit, compenfandüm. De?

inde in ilio Sacramento, prater narra tío-nem peccatorum, requiritur dolor vertís, Sc fineerus de peccâto , cum propofito peccata impofterum vitandi. Dan tor ibi Valutaria mónita reftè vivendi, propo»

nuntur media peccata evitandi. Certè íi res bene perpendatur, fateri debetis, Ca?

tholicos, non à fpirïtu ma!o, qui parens eft fuperbi*, fed à Spjfitu Dei agi, dum ad confeiïïonem peccatorum excitantur, Confiderate enim virum honoratum , &

potentem, Principem, apud omnes à pro.

bitate v i t ® laudatum, interim feeleribps occukis featentem, etimque verecundum adeô, ut rnalit mori, quam fua foe,da pec-cata aliis patefieri ; confiderate, in,quam,

& judicate, an à Diabolo, vel Spirit« San-ido incitetur ad hanc fui viftoriam, ad Itunc humilitatis aftum, ut ultrcneè, ne-mine cogente,fed folùm confcientià fva-dente, fe ad Sacerdoiis pedes abjiciat,pec-cata occultiiïïma,fœdiifimàq; ei aperiatj, pro iis itbi pœnitentiam iroponi petat?

II.

Go-IT. Coë'rcet licentiam peccandi Catho.

lica Religió per doftrinam de fatisfaclio-ne, & Purgatorio í docet enim, nullum malum ap.ud Deutn niauere inuiturn, re»

mifsâ culpa, Se pœnâ aeternâ, remaiîergj pleruraquè o-bligationem ingénus pœji®

Êemporalis, quam niiî quis in hac vita^js per bona opera redimat, luendam defe»

ret poil hanc vitam aeerbis parais Púrga-te rii.

III. Ábflerret à peccatis, dum d o c e o ,

" fidem abfque poenitenti.a non iufficerej, siée prodeffc ad rctnidîonem peccatorunj;

dum docet, ad incurrendam damnation?

ae terna m fufificerc unum moi taie pecca-tum_®.

IV. Dum multis modis incutit homini timorem Dei, varias ejus judiciis, propo-litis, Dum nuiiquam vplt homioem e i i o fecurum de fuá falute, fed femper vigi-lare, orare, femper eiTe fobrimn, boni«"*

operibus clic intentum, ne fors aîiquando ientationi fuccumbat, ne fraude Diabóli-ca iupplantetur, vel pef inconfideraiio-nem labâtur, vel imparatus morte repen-tina opprimatur. Hinc in Catholicis» qui fecundùm fuam Religionem vivere ilu-dent, experimur miram follicitudinpm, wt peccata vitent, & fi quae per fragilita-tem humanara commiferiní, continuo il-l a expient, & cniendent.

Ve-•4? ( 4 o ) ^

V e f l r * veró Religiones (patíenter ati-dite Amici) aperiunt portás ad peccata omnia, ad omnem vitae impuritatem ; ti.

morém DEI excutiunt ex mentibus ho-minum ; hinc non funt Authore Chriffo ort*, cüm Scripturae ubiq; nobis timoretn Divinum injiciant, fummoperéque com-mendent; fiquidem potiífiműrn indé o . mnis vitae probitas prodeat.

Tollitis vos I. Confelítonis Sacramen-turn, quo homines a peccatis abfirahun-tur, dicitis efle invention humánum, car.

nificinam confcientue, meram íuperílitio.

nem; mirum fané, fi Íuperílitio poíixi ha-bere tantam vim ad peccata corrigenda, ad tranquillitatem confcientiae procu-randam.

II. Tollitis non tantűm confeflionem, fed etiam virtutem poenitentiae, quatenus negatis, neceíTariam efie contritionem,&

dolorem de peccatis prwteritis; ait enim Luth. Aflert. art. 6. quód contritio faciat magis peccatorem. Calv-Lib. 4. cap. 19.

§ . 1 7 . impietads arguit, qui dicit pseni-tentiam efle fecundaru poll naufragiuna tabulam.

III. Negatis fatisfaflionís neceffitatem, dicitísq; hanc redundare in injuriam fa-tisfaílionis Chrifli. Calv. Lib. 3. cap. 4. §•

36. Luth. iuAíTert. art.?. & 6.

I V . Ne.

• M U O *

JV» Ncgatis Purgatórium, & cafiigati.

pjietn temporalem in altera vita.

V . Negatis obligationem ullam pcenae temporalis remifsá culpa remanere.

V I . Docetis folam fidem fufficere ad íemilfionem ornnis culpae, & poénos, nec aliud requiri. Luth. in ÁíTert. ar. i. Galv.

l i b . 3. cap. 14. §• 17*

V I I . Dicitis habenti fidem fpecialem, nullum peccatum imputari. Luth. de Lib.

Chrifiia.' Calv.Lib. 3. cap. 4. §. 28. Hac ratione Lutherus dicebat, Decalogum_9 non magls ad nos pertinere, quam caere-monias Legis Veteris; fed omnem ejus o . bügationem pariter efle fublatam per 9 Chriílum, nimirum quia non raagis itn-putatur-ejus violatio credentibus, quám violatio Legis ceremoniális. Calv.Lib. 2.

cap. 3. §. 13. Nofiram libertatém elfe ait, non pojje peccare, quia nimirum, üt ait Lib, 2. c. 17. §. 4. Ejj'eflus ejj'ufi Sangnir.is Chri-ßi, ut non imputantur peccata.

His politis, clamm eft, tolli ä cofdibus bominum omne Dei timorem, dari fum-ffijm licentiam ad omnia fcelera, ficut—9 per Atheifmum, vei etiam majorem, fi e-nim habenti fidem illá fpecialem nullum peccatum imputatur ad culpam,& poena, cur non aíideat qujecumque fcelera etiam graviflítna committere? quid enim

time-44 C i s ) Mi

at ? an Gehennam f at fides facit, ut quan-tumvis peccatum in fe fit grave, & fœ-dum, tamen tali homini nullô modo im«

yutetur—9. An iram Divinam, & grati*

DEI fubtra&ionem ? at Deus non impu-tât, & propter Chrifii fatisfadionem non poteft iili irafci. An fatisfadionem tem-poralem ? aut confeffionemï at ifta funt

finblata tanquam fuperftitiofa. Quid er-go ifte magis timeat, quam Atheus ? A-theifmus facit viam ad omnia fcelera_s>, quatenus aufert timorem Divin* caftiga-tionis, perfvadens non dari Deum vindi-cem fcelerum: at veftr* Religiones non magis tollunt timorem Divin* cafligatio-nis, dum docent nullum peccatum cre-denti imputari ad culpam , vel pœnam, nee unquam fore pro eo puniendum î . Imô timorem hunc faiutarem magis tol-lunt veftr* Religiones, quàm Atheifmus;

nam pauci Athei funt, qui certo ftatuant, nullum effe Deum, fed pleriquc dubitant,

& timent, ne reverà detur Deus fcelerum vindex; itaque non funt fine formidins v i n d i d * futur*. »Veftr« Religiones vero certd, & indubitanter ftatuun't, peccata credentibus non imputari, idque firmiiïï-mècredi jubent. Itaque nihil formidinis relinquunt, fed omnë penitus'metum, &

fufpicionem vindid* abftergunt, ac

pro-(43) W*

ind<? majorem portam ad fcelera laxant;

quam Atheifmus.

Calv. Nimis fevere loqueris contra—9 nofiras Religiones» Qath. Habete pati-entiam, ex veftrorum doßrina Magiftro-rum argumentatus fum. Dixi Religiones Veßras majorem portam aperire fceleri«

bus, quam Atheifmus; jam oftendam__S, quöd pluribus id modis faciant, quam A-theifmus, Nam Atheifmus hanc unicant viam prsebet ad fcelera, quod Deum non.

effe doceat, quam doflrinam, licet aliqui verbo tenus fequantur, & conentur

fibi

perfvadere, Deum non eile; plerumque tarnen fubverentur, & timent, ne re 9 ipfa fit DEUS , qui ulcifcatur fcelera , &

turpitudines mortaliwm ; vos verö fati-tis modis pluribus, licet credafati-tis Deum effej nam:

T. Uti jam fupra dixi, dicitis per fidem peccata non imputari, quantumvis mul.

ta ftnt, & magna.

IT. Dicitis; qui habent veram fidem, ef-fe prsedeftinatos, & id firmilfime credi de«

bere. Calv. Lib. 3. c. 2. 6. 7. 12. 1?. 16.

; S . Calv. Lib. 4. c. 17. §. 2. Hincfequitur, ut nolts ¡teure ßondere arsdeav us, vi tarn aternetm nejiram eJJ'e, cujus ipfe ( Chriftus) est bares -, nee A'c/ rum Ca forum, quo jam ingrejfus' e f f , pnjje mag's nobis excidereS*

quam

(44) fr

gnat» ipP. Si enim Religionism veftrarum cultores omnes funt pruedeftinati, & id firmiffime credere tencntur, cur debeantJ elfe foliciti, ut bene agant, vel opera car-nis, quae Apoftolus enumerat, devitentj?

non enim pofiunt metuere, ue coelo exci-dant, & damnentur; nam praedeftinatio Dei clficax eft, & iinmutabilis, & praide-ftinati nullo modo pofiunt peri re. Nee pofiunt metuere Purgatorii poenas, quia tales nullas credunt efie, nec hujus vita flagella, cum illis peccata a Deo non im-putentur.

III. Tollitia libertatetn arbitrii, & do-cetis omnia inevitabili neceffitatc fieri, homin6sque non pofie vias fuas bonas facere. Luth.in Alfert. 36. Calv. Lib. 1. c.

j 6 . & iS> Si enim libertas nulla eft.etiam peccatum nullum eft: fieut Leo, dum dc-vorat hominem, etft malum inferat, non tamen peccat; quia id non libere, fed im-pulfu naturae facit, ilec eft in poteftate e-jus hunc impulsu modcrari. Nemo igituc erit poena dignus, quia quod neeeflitate, agitur, poenam non meretur; quare nec ullus erit infernus, nec vindifta poft hane vitam ulla; magna enim, & intolerabilis eflet crudelitas. homines aternis poenii"*

afficere, propter ea, quae ipfi nullo modS vitarc poterairt. Gur ergo metuant fequi

deiideria cordis fui, & patrare, quidquid animo libitum fuerit?

I'E. Dicitis omnia opera hominum_S tun» mala, turn bona eife a Deo praeordi«

nata, pr»definita ab after no; & ut in 9 tempore fiant, voluntates hominum ad omnia a Deo inclinari, incitari, impelli, determinan. Luth. AiTert. 36. Calv. Lib.

l . c. 17. §.7. Sc c. 18. 2. Si enim Deus

»que bona, ac mala operatur in nobis-*, non eil, quód conemur mala evitare, ñe-que ratio eft, cur metuamus eorum ultio-nem; Deas enim non eft ultor ejus, cujus eft author; nec puniré poteft, quod ipfe á nobis fieri v u l t , Sc facit, ut faciamus"*;

h»c enim plus quam tyrañica ímmanitas eflet, qua; a Deo abeft longiífimé.

V. Lutherani docetis, Dexalogum noß pertineread fideles Chrifti, ficut Leges"*

c»remoniaIes, & judiciales. Luth. in cap.

4, Ep. ad Gal. & alibi. Si Decalogus nos non magis obligat, quam Leges eseremo-niales: igitur ficut non teneris Legem—9 caeremonialem fervare.eircumcidere car-nem, edere agnum Pafchalem, colere Sa-batha, &c. ita nec Decalogum- Si abfo«

lutus es á Decálogo, poteris idola colerc»

Parentes, Sc Magiftratus contemnere—s, eommittere adulteria, frrta, homici-dia, &

, alia, quae Decálogo vetaatur, ficut p o te-sis 1

«W (46) Vfr

ris facere ea, quae legi caeremoniaîi repu»

gnant. Hanc doârinani occulté tenets»

etiam Calvinus, dum docet Legem DEI etiam Sanftis eile impoflibilem. Lib. 2 . 0 7. §. y. Si enim eft impoiiîbilis, non obli-gat, nemo enim obligator ad impotfibile.

Nemo unquamTyra.nnus fubditosad im.

poffibile obligavit, & Deus id faciet? ab-lit, ut fie de Dço fçntiamus. Hocjpsô er-go, quod Decalogus cö?pit eife irnpoffibi«

lis, defiic ejus obligatio, ac proinde nihil ad nos pertinet. Deinde docet Calvinu»

omnia opera noftra elfe inquinaincnta, fordes, & peccata coram Deo; at nemo poteft obligari ad peccatum : ergô non obligamur, ut vel conemui quidem De«

calogum, vet aliquam ejus partem impie-re. Lib. ?. Inftit. c. 19. §. 2. ait: Fidelium confient ¡a fefe trigant fupra Legem, at que ejcrant, tethmque Legis juflitiam eblivi-J'cantur«

VI. Vos nullum difciinién facitis ope-rum bonoope-rum, & maloope-rum coram DEO, fed fo l urn coram hominibus'5 ficut enim opera, quae dicuntur mala, apertam mali-tiam hafeeutj ita operibus bonis juftorum tribuitis malitiam occultam propter con-cupifcentiam internam : ratione cujusc*

malitia» vultis haec efle peccata mortalia coram Deo. Si ita eil, cur potiùs

incum-4 incum-4 ( incum-4 7 ) »

bam operibus bonis cum natura afflidt-one, & difpendio fortunarum, quàm ma»

Hs, quibus magna voluptas, & ntilitasr*

fappe eft conjundaî Cum enim utraquçj fint mala coram Deo, cur non potiùs pra-íeram illa, in quibus voluptas eft, & uti-litas temporalis , its, in quibus moleftia, fatigatio, & difpendium?

VII. Docetis hominetn per folam fidem fpecialem efle juftum coram Deo, abfque ttllis bonis operibus; & illi, qui, fidem banc habet, nullum peccatum itnputari.

Ita Luth, plurimis locis, & infert ex hac dodrina Lib. de Libert.Chriflia. & de cap, Babyl« Solum incredulitatem ejfe peccatum,

&" J'Q/OS incrédulos ejje damnandos ; eum autem, qui fidem retineat, domnari non pojje. Calvinus docet L. c. 4§• 0

-mnia peccata efle mortalia infidelibus; fi-delibus omnia venialia. Venialia vocat, quia ea illis Deus non imputât, fed hoc ipfo, quod fiant, condonat. Quse dodrina claré fequitur ex illo principio , quo ipfi adftruunt, folam fidem fpecialem e i f e _ s eaufatn juftificationis ; hoc eft, hominem efle juftum coram Deo, eo folo, quod fir-miter credat, Chriftum plenè fatisfeciflçj pro ipfius peccatis; per hanc entm fidem applii ari ipft Chrifti fatisfadioneni, & fi-eri ipfi quafi propriam, ita ut per earn j«»

fluí

(48 )

¡ñus fepuíeítif coram Deo , etfi roftmtas interiüs non imputetur. Itaque manen-te hac fide, nullum peccatum ipfi nocere poteft, quia manet in jttftitia Chrifti, eám»

que retinet firmiter. Qua doftfíná pofi»

ta, non eft« quód vereantur quodlibef—a fcelus perpetrare? nulla ením vindifta á Deo metuenda eft, cüm DEUS ilíud non imputet ad culpam ob faiisfaftioitem—9 Cbrifti, nobis per fidem commnnicafam,

V11L Calvinus docet per háptifmuiíí etíam futura nobis remiíTa eife peccata » Lib.4.C, i f . 5. J . & 4 . Euth.Tom. z.Lat.

Vit. ait: laptiMum etiam vo/entcm non foj]e perdere falutem Cuam quantiscunque peecatis, nifi nolit credere, de cap.Bab. fol ,

78. Exquibus clariifimum eft, Religio-nes veflras omnem Divini Numinis timo-rem tollere ex animis hominum, & tan-tam tribuere omnibus fceleribus lieenti-am, quantam ntillus unquam Atheifmus, ídqj eó perniciofius, quód non fub aper-ta impietitis forma, led fub fpecie

Reli-«ionis, & honoris Divini, nimircm fub ipeciofis titulis fidei fpecialis, fatisfaftio-nis Chrifti,libertatisNoviTeftamenti, pro-Videntise, prsrdeftinationísq; Divin», fub his tegitur, & propinatuf tañtüm veite-num, quod menees, morésque hominom penitüs corrumpit. Quis ergo credat He.

ligiones veftras a Deo efle ?

LIS-«K (49) &